Αλληλεγγύη στη Villa Amalias – Προβολή/Συζήτηση Παρασκευή 28/12

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ VILLA AMALIAS

… Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές, αγωνιστές, καταληψίες, απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες, οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου…

Την Πέμπτη 20/12 στις 7 το πρωί η κατάληψη της Villa Amalias στην Αθήνα δέχεται επίθεση απ’ τον κρατικό μηχανισμό. Ο χώρος εκκενώνεται και συλλαμβάνονται 8 άτομα με βαρύτατες κατηγορίες.

Άμεσα, παρ’ όλη την κινητοποίηση της αστυνομίας,  σύντροφοι έσπευσαν στο χώρο έξω απ’ την κατάληψη για να σταθούν έμπρακτα αλληλέγγυοι. Πλήθος κινήσεων αλληλεγγύης αναπτύχθηκαν απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη τη χώρα αλλά και σε αρκετές πόλεις του εξωτερικού.

Η κατάληψη της Villa Amalias βρίσκεται στο συγκεκριμένο κτίριο για 23 χρόνια και αποτελεί έναν ανοικτό κοινωνικό πολιτικό/πολιτιστικό χώρο με εξωστρεφείς δράσεις πάντα σε αντιεμπορευματική βάση, αλλά και χώρο στέγασης. Συνάμα αποτελεί ένα σημαντικό ανάχωμα στη φασιστική προπαγάνδα/βία που προσπαθεί μάταια μέχρι σήμερα να επιβάλλει η νεοναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, στο κέντρο της Αθήνας.

Όπως φάνηκε πλέον ξεκάθαρα, η δήθεν καταγγελία για «ναρκωτικά» ήταν προσωπική εντολή του ίδιου του πρωθυπουργού, ενώσύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης πατάχθηκε ένα ακόμη «κέντρο ανομίας». Ωστόσο, ελλείψει ισχυρών στοιχείων οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι.

Η εκκένωση του κοινωνικού χώρου της Villa Amalias έρχεται στη σειρά μετά από επιθέσεις εναντίον αρκετών ελεύθερων χώρων σε όλη την Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Βέροια, Αγρίνιο). Εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικευμένης κατασταλτικής μηχανής, που εναντιώνεται σε εργατικούς, φοιτητικούς και κοινωνικούς αγώνες (Χαλυβουργία, ΟΤΑ, Εργολαβικοί Υπάλληλοι στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο). Έχει φανεί ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση έχει σαφώς επιθετικό χαρακτήρα, σε συνεργασία με τα ΜΜΕ που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Σε καιρούς που η καταστολή μπορεί να χτυπήσει και τη δικιά μας πόρτα, πρέπει να δώσουμε το μήνυμα ότι θα υπερασπιστούμε τους κοινωνικούς χώρους που μας ανήκουν.

Έτσι λοιπόν όλοι/ες εμείς που θεωρούμε τους εαυτούς μας μέρος ενός ευρύτερου κινήματος αντίστασης και αμφισβήτησης, στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες ,τόσο στην κατάληψη της Villa Amalias, όσο και σε κάθε φωνή που αντιστέκεται και διεκδικεί.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ViLLA AMALiA

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 8 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ

10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

 

Αλληλέγγυοι/ες από Σπάρτη

Κείμενο απεργίας 26/9

Ως εδώ…  ή  ΕΜΕΙΣ  ή  αυτοί…

            Το διάστημα μετά τις εκλογές ζούμε ένα ακόμη “θέατρο του παραλόγου”.

            Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, με το φασιστικό δεκανίκι της «χρυσής αυγής» και με τις ευλογίες Ε.Ε και ΔΝΤ, έχουν οδηγήσει την κοινωνία σε συνθήκες μεσαίωνα.Είναι αυτοί που επέβαλλαν μειώσεις  μισθών και συντάξεων,  απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, περικοπές στην υγεία ,την παιδεία, την κοινωνική προστασία.

            Προσπαθούν, για άλλη μια φορά, να μας πείσουν ότι τα “νέα μέτρα” που πρόκειται  να πάρουν θα είναι τα “τελευταία” και ότι παίρνονται για το καλό μας και τη δήθεν σωτηρία της χώρας.

            Ας μη γελιόμαστε !

            Ξέρουμε καλά πως ούτε τα μέτρα θα ‘ναι τα “τελευταία”, ούτε η πολυπόθητη για τους κυρίαρχους, “σωτηρία” θα έρθει. Το μόνο που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι η διάσωση/διαιώνιση αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος και η διαρκής αύξηση των κερδών τους, σε βάρος των εργαζομένων.

            Το κόστος  το πληρώνουμε εμείς καθημερινά με την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση που ολοένα εντείνονται όσο η κρίση βαθαίνει.

            Και στην πόλη μας, ενώ τα μικρομάγαζα κλείνουν το ένα μετά το άλλο και θέσεις εργασίας χάνονται οριστικά, εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν επί μήνες απλήρωτοι και με τον εκβιασμό της απόλυσης, άλλοι εργαζόμενοι καλούνται να υποστούν μεγάλες μειώσεις μισθών, πολύ μεγαλύτερες από αυτές που ο νόμος ορίζει. Σε κάποιες απ’ αυτές ήδη το κατάφεραν, ενώ σε άλλες οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να αντιστέκονται.

            Για πόσο ακόμη όμως?? 

            Εδώ  είναι και το δικό μας στοίχημα. Πρέπει να αντέξουμε  στα χτυπήματα, να οργανωθούμε και να μην αφήσουμε κανέναν μόνο και αβοήθητο στην κρίση.

            Μέσα από δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, ταξικά σωματεία βάσης, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, κοινωνικά ιατρεία, αντιφασιστικούς πυρήνες,  αδιαμεσολάβητη αγροτική παραγωγή, καταλήψεις στέγης, κοινωνικά κέντρα, απεργιακά ταμεία κ.ά. σήμερα, για μια κοινωνία ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ  ΚΑΙ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ αύριο.

 Όλοι/ες λοιπόν στους  Δρόμους του  Αγώνα, της   Αντίστασης και της  Αξιοπρέπειας!!!

 Όλοι/ες στην Απεργιακή Συγκέντρωση την Τετάρτη 26/9

10:30 π.μ. – ΠΑΡΚΟ ΟΤΕ

Παρέμβαση για τους απεργούς της Χαλυβουργίας 17/12/2011

Ο αγώνας των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας είναι και δικός μας.

Η Ελληνική Χαλυβουργία του βιομήχανου Μάνεση είναι μία από τις 3 βιομηχανίες (Χαλυβουργική – Σιδενόρ – Ελληνική Χαλυβουργία), που ελέγχουν το 100% της παραγωγής σιδήρου στη χώρα. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια που η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ταλανίζεται από την οικονομική κρίση με καθημερινά λουκέτα σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις η Ελληνική Χαλυβουργία είχε αύξηση παραγωγής από 196.000 σε 266.000 τόνους σιδήρου ενώ ο τζίρος το 2010 ήταν 227 εκατομμύρια ευρώ.

Για να επιτευχθεί όμως η κερδοφορία της συγκεκριμένης επιχείρησης το κόστος πληρώθηκε και πληρώνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους της. Εργάτες που δούλευαν εδώ και χρόνια υπό άθλιες συνθήκες, με ελλιπείς μέτρα ασφαλείας, με ένα νεκρό συνάδελφο τους, με μισθούς πείνας καλούνται να γίνουν τα πειραματόζωα του νέου εργασιακού μεσαίωνα που προσπαθούν να περάσουν σε όλο τον κόσμο της εργασίας. Δουλειά εκ περιτροπής, από 8ωρο σε 5ωρο, 40% μείωση στον ήδη πενιχρό μισθό, απλήρωτες υπερωρίες, εντατικοποίηση, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η απάντηση των εργαζομένων είναι απεργία διαρκείας με αίτημα την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων τους αλλά κυρίως την ανάκληση όλων εκείνων των μέτρων που αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις και οδηγούν σε μια νέα σκλαβιά με την πρόφαση της οικονομικής κρίσης.

Σήμερα οι απεργοί της Χαλυβουργίας αύριο εμείς. Η καθημερινή επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα δεν πρέπει να μείνει χωρίς απάντηση. Καμία οικονομική κρίση, κανένα παιχνίδι πολιτικών, τραπεζιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών δεν δικαιολογούν την ανατροπή κατακτήσεων χρόνων που πολλοί έχουν πληρώσει με την ζωή τους. Για την καλοδουλεμένη τους μηχανή εμείς είμαστε τα γρανάζια που τους αποφέρουν τα κέρδη. Είναι καιρός να δείξουμε ότι δεν υποχωρούμε και δεν ανεχόμαστε τις φαεινές τους ιδέες για δήθεν ανάκαμψη της οικονομίας και της αγοράς. Στηρίζουμε τους απεργούς χαλυβουργούς, στηρίζουμε όλο τον δοκιμαζόμενο κόσμο της εργασίας.

Αριθμός λογαριασμού για την οικονομική ενίσχυση των απεργών:
200/623301-52 στην Εθνική (Δικαιούχος λογαριασμού: Δημήτρης Λιάκος, ταμίας του Σωματείου Εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας).
Επίσης στο χώρο του Στεκιού μαζεύονται τρόφιμα για τους απεργούς.

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Σπάρτης

Καμία ανοχή στους νεοναζί

Σάββατο -9/7 βράδυ γύρω στις 12. Μόλις έχει τελειώσει η προβολή ταινίας του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού στην Κεντρική Πλατεία και στο χώρο του Στεκιού υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι. Λίγη ώρα αργότερα ένα τσούρμο γύρω στους 15 χρυσαυγίτες περνούν έξω απ’ το Στέκι προκαλώντας, βρίζοντας και κάνοντας χειρονομίες. Μετά την αντίδρασή μας τρέπονται σε φυγή. Κατά τη διαφυγή τους όμως, τα θρασύδειλα αυτά στοιχεία ξεμοναχιάζουν σύντροφο/μέλος του Στεκιού και τον χτυπούν στο κεφάλι με πτυσσόμενα γκλομπ, τραυματίζοντάς τον τόσο σοβαρά που χρειάστηκε νοσοκομειακή περίθαλψη.

Μέλη της εν λόγω συμμορίας είχαν βγει παγανιά και νωρίτερα (γύρω στις 10) κραδαίνοντας τα πτυσσόμενα-γκλομπ και κυνηγώντας μετανάστες στην Κεντρική Πλατεία, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των γονιών που τα παιδιά τους έπαιζαν παραδίπλα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τρεις μέρες νωρίτερα είχε γίνει ομιλία του Μιχαλολιάκου (γνωστού φύρερ/ηγετίσκου της Χρυσής Αυγής) στη Σπάρτη, όπου είχε έρθει μαζί με μπράβους του απ’ την Αθήνα, οι οποίοι συμμετείχαν στην επίθεση εναντίον μας. Έδωσε μάλιστα και συνέντευξη σε τοπικό κανάλι το οποίο έκτοτε την προβάλλει αρκετές φορές την ημέρα. Μεταξύ της ομάδας των νεοναζί ήταν και αρκετοί γνωστοί ντόπιοι, καθώς και κάποιοι ανήλικοι που θέλουμε να πιστεύουμε ότι παρασύρθηκαν απ’ τους μεγαλύτερους, χωρίς να ξέρουν πού έχουν μπλέξει.

Είναι ξεκάθαρο σε όλους/ες εμάς τα μέλη και τους φίλους/ες του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού (ενός Ανοικτού Κοινωνικού Χώρου), που λειτουργεί στην πόλη τους τελευταίους έξι μήνες, ότι δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επιτρέψουμε τη δράση αυτών των τραμπούκων, νεοναζί, νοσταλγών φασιστικών/ολοκληρωτικών καθεστώτων, που είναι ξένο σώμα για την κοινωνία της πόλης μας.

Μην ξεχνάμε πόσο ακριβά έχει πληρώσει ο τόπος τη δράση τέτοιων καθαρμάτων στα μαύρα χρόνια της κατοχής.

Καλούμε λοιπόν κάθε ευαίσθητο, δημοκρατικό και ελεύθερο άνθρωπο να πάρει άμεσα θέση και να καταδικάσει δημόσια τη δράση της εν λόγω συμμορίας που ακούει στο όνομα Χρυσή Αυγή, η οποία έχει το θράσος να διατηρεί γραφεία/γιάφκα σε κεντρικό σημείο της πόλης.

Η ΒΙΑ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ!!
ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΒΙΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ!
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ!!

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Σπάρτης

Στο δικό τους πόλεμο η απάντησή μας να είναι συλλογική

Εδώ και χρόνια μιλάμε για κρίση και για τους εφιάλτες που θα ταλανίσουν μια ολόκληρη κοινωνία. Τώρα όλες μας οι ανησυχίες επαληθεύονται και οι εφιάλτες πραγματώνονται μέσω της οικονομικής κρίσης, με την καταστρατήγηση όλων εκείνων που θεωρούσαμε δεδομένα, με την ανατροπή ενός τρόπου ζωής που νομίζαμε ότι θα κρατούσε για πάντα και ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να τον αλλάξει. Τώρα πια γίνεται κατανοητό ότι η ψεύτικη κατάσταση ευημερίας που είχαμε πλάσει και μας είχαν πλάσει οι διάφοροι «πεφωτισμένοι» έχει περάσει ανεπιστρεπτί και όλοι μας θα πληρώσουμε για εκείνα τα ελάχιστα που πήραμε από τα μεγάλα φαγοπότια των πάσης φύσεως αφεντικών.

Απέναντι σε ένα ανθρωποφάγο καπιταλιστικό σύστημα που μας οδηγούσε σε ατομικούς δρόμους αναζήτησης της ευτυχίας ή πιο συμβατικά μιας τακτοποιημένης ζωής, ακυρώνοντας την πραγματική φύση του ανθρώπου ως όντος κοινωνικού που ζει μέσα από τους άλλους, που μας έστρεφε στην οικοδόμηση ενός μοντέλου συνύπαρξης βασισμένου στο νόμο του ισχυρού, πρέπει επιτέλους να βιώσουμε μια νέα κοινωνική εμπειρία που θα μας οδηγήσει στην εμπέδωση της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας προκειμένου να διεκδικήσουμε μια διαφορετική πραγματικότητα με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον. Ούτε διαμεσολάβηση του κέρδους, ούτε σπόνσορες (χορηγούς), ούτε νταβατζήδες-ηγέτες. Μόνο εμείς συνεννοούμαστε και συναποφασίζουμε για να αυτοοργανώσουμε τις ανάγκες μας. Και ο πολιτισμός, ο ουσιαστικός όμως πολιτισμός (DiY συναυλίες, θέατρο δρόμου κ.ά.) που πρέπει να απευθύνεται σε όλους και όχι να αποτελεί προνόμιο μιας ελίτ, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα τέτοιο μέσο έκφρασης

Να γιατί εδώ και 5 χρόνια επιμένουμε να κάνουμε αυτή τη DiY (κάντο μόνος σου) συναυλία. Έτσι στο DiY – LiVE δεν υπάρχει κάποιου είδους αντίτιμο (είσοδος) με την υποχρεωτική έννοια, αλλά προωθείται η ελεύθερη συνεισφορά για την κάλυψη των επιμέρους εξόδων (π.χ. ηχητικός εξοπλισμός). Κάτι τέτοιο προωθεί απ’ τη μία την αντιεμπορευματοποίηση και απ’ την άλλη την αλληλεγγύη μεταξύ των συμμετεχόντων, αφού η συναυλία χρειάζεται κάποιο χρόνο και κάποια δουλειά για να γίνει. Δεν επιδιώκουμε την οικονομική ενίσχυση από τους «απέξω», δεν τους βλέπουμε σαν «πελάτες ή θεατές», αλλά θεωρούμε ότι μουσικοί, διοργανωτές, συμμετέχοντες ευρύτερα, δρούμε όλοι μαζί σε μια ισότιμη βάση και θεωρούμε αυτονόητο το σεβασμό όλων μας στο χώρο, καθώς και την υπεύθυνη στάση και συμπεριφορά μας. Γιατί η εμπειρία του να συνεργάζεσαι, να συνδιαμορφώνεις και να πραγματώνεις δράσεις από κοινού με άλλους ανθρώπους είναι από μόνη της απολαυστική και ουσιαστική για εμάς.

Βλέποντας τους δρόμους της σύγχρονης πραγματικότητας, τις ζαλισμένες από τη θλίψη και την ανία πόλεις – κλουβιά.

Κοιτάζοντας τα κουρασμένα μάτια των συνανθρώπων μας από την καθημερινή αποξένωση και εκμετάλλευση σε όλα τα πεδία της ζωής τους.

Σε έναν κόσμο ατομικών συμφερόντων, αδιαφορίας και βολέματος, θα ελπίζουμε και θα ονειρευόμαστε πάντα έναν καλύτερο κόσμο.

Το βράδυ μετά από κάθε τέτοια «γιορτή –συναυλία» πάντα θα περιμένουμε ένα πιο όμορφο ….ξημέρωμα….

2ήμερο DiY-Festival
Πέμπτη 14/7 και Παρασκευή 15/7/2010, 8:00 μ.μ.
Πάρκο-Ευαγγελίστριας – Σπάρτη

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Σπάρτης